1. W przypadku gdy wierzyciel uzyskał w państwie członkowskim wykonalne orzeczenie, ugodę sądową lub dokument urzędowy, na mocy których dłużnik ma obowiązek spłacić roszczenie wierzyciela, a wierzyciel ma podstawy uważać, że dłużnik posiada jeden lub więcej rachunków w banku w konkretnym państwie członkowskim, ale nie zna ani nazwy, ani adresu tego banku, ani też numeru IBAN, BIC lub innego numeru bankowego, umożliwiającego identyfikację tego banku, wierzyciel może zwrócić się do sądu, do którego składany jest wniosek o wydanie nakazu zabezpieczenia, by sąd ten zażądał od organu ds. informacji państwa członkowskiego wykonania uzyskania informacji niezbędnych do zidentyfikowania tego banku lub tych banków oraz rachunku lub rachunków dłużnika.

Niezależnie od akapitu pierwszego wierzyciel może złożyć wniosek, o którym mowa w tym akapicie, w przypadku gdy orzeczenie, ugoda sądowa lub dokument urzędowy uzyskany przez wierzyciela nie są jeszcze wykonalne, a kwota podlegająca zabezpieczeniu, uwzględ-niając okoliczności, jest znaczna, i wierzyciel przedstawił dostateczne dowody, by przekonać sąd o istnieniu pilnej potrzeby uzyskania informacji o rachunku, ponieważ istnieje ryzyko, że bez takich informacji późniejsze dochodzenie roszczenia wierzyciela wobec dłużnika może być zagrożone, co może następnie spowodować istotne pogorszenie sytuacji finansowej wierzyciela.

2. Wierzyciel składa wniosek, o którym mowa w ust. 1, we wniosku o wydanie nakazu zabe-zpieczenia. Wierzyciel uzasadnia, dlaczego uważa, że dłużnik posiada jeden lub więcej rach-unków w banku w konkretnym państwie członkowskim i przekazuje wszelkie istotne dostępne mu informacje o dłużniku oraz rachunku lub rachunkach, które podlegają zabezpieczeniu. Jeśli sąd, do którego skierowano wniosek o wydanie nakazu zabezpieczenia, uznaje, że wniosek wierzyciela nie jest wystarczająco uzasadniony, odrzuca ten wniosek.

3. Gdy sąd jest przekonany, że wniosek wierzyciela jest dobrze uzasadniony i że spełnione zostały wszystkie warunki i wymogi dotyczące wydania nakazu zabezpieczenia, z wyjątkiem wymogu dotyczącego informacji określonego w art. 8 ust. 2 lit. d) oraz, w stosownych przypadkach, wymogu kaucji zgodnie z art. 12, sąd przekazuje wniosek o udzielenie infor-macji organowi ds. informacji państwa członkowskiego wykonania zgodnie z art. 29.

4. W celu uzyskania informacji, o których mowa w ust. 1, organ ds. informacji w państwie członkowskim wykonania korzysta z jednej z metod dostępnych w tym państwie człon-kowskim zgodnie z ust. 5.

5. Każde państwo członkowskie udostępnia w ramach swojego prawa krajowego co najmniej jedną z następujących metod uzyskiwania informacji, o których mowa w ust. 1:

a) zobowiązanie wszystkich banków działających na jego terytorium do ujawnienia, na wnio-sek organu ds. informacji, czy dłużnik posiada w nich rachunek;

b) dostęp organu ds. informacji do istotnych informacji, w przypadku gdy informacje te są przechowywane przez organy publiczne lub organy administracji w rejestrach lub w innej formie;

c) możliwość, by sąd zobowiązał dłużnika do ujawnienia, w którym banku lub w których bankach na terytorium jego państwa członkowskiego posiada rachunek lub rachunki wraz z imiennym nakazem sądu zakazującym mu wycofania lub przelania środków przechowywanych na jego rachunku lub rachunkach do kwoty podlegającej zabezpieczeniu na mocy nakazu zabezpieczenia; lub

d) wszelkie inne skuteczne i efektywne metody uzyskiwania istotnych informacji, pod warun-kiem że nie są niewspółmiernie kosztowne lub czasochłonne.

Niezależnie od metody lub metod udostępnionych przez państwo członkowskie, wszystkie organy uczestniczące w uzyskiwaniu informacji zobowiązane są do szybkiego działania.

6. Gdy tylko organ ds. informacji państwa członkowskiego wykonania uzyska odpowiednie informacje o rachunku bankowym, przekazuje je sądowi, który się o nie zwrócił, zgodnie z art. 29.

7. Jeśli organ ds. informacji nie jest w stanie uzyskać informacji, o których mowa w ust. 1, informuje o tym sąd, który zwrócił się do niego w tej sprawie. Gdy w wyniku braku infor-macji o rachunku, wniosek o nakaz zabezpieczenia zostaje odrzucony w całości, sąd ten be-zzwłocznie zwalnia wszelkie kaucje, które wierzyciel mógł złożyć zgodnie z art. 12.

8. W przypadku gdy na mocy niniejszego artykułu organ ds. informacji otrzymuje informacje od banku lub otrzymuje dostęp do informacji o rachunku przechowywanych przez organy publiczne lub administracje w rejestrach, powiadomienie dłużnika o ujawnieniu jego danych osobowych odracza się o 30 dni, po to, by wczesne powiadomienie nie zagroziło skuteczności nakazu zabezpieczenia.

Informacja centralnego organu ds. informacji o rachunku bankowym w Niemczech (PDF, 61KB, Datei ist barrierefrei)

Mehr zum Thema "Kontenpfändung EU"